Wie zijn de 5 exposanten:
Kunstenaar Lies van de Beek studeerde af aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem. Zij werkte ruim 35 jaar als beeldend kunstenaar en in de kunsteducatie als docent, stafdocent en afdelingshoofd bij Gigant, voorheen Markant, Centrum voor Kunsteducatie Apeldoorn. Voor zij in 2016 aan de slag ging in het Noord-Veluws Museum in Nunspeet als collectiebeheerder/ projectmedewerker was ze actief in het Voerman Museum Hattem als conservator en collectiebeheerder. Sinds 2017 is ze secretaris van de Stichting Gaby Bovelander. Naast het tekenen is schilderen haar passie, eerst in olieverf, later ook in acrylverf. Begonnen als een ‘fijnschilder’, figuratief, maar ‘gegroeid’ naar het non-figuratieve hoewel er meestal herkenbare elementen zichtbaar blijven. In de jaren ’80 maakte zij ook veel grafiek, en dan met name etsen. Liefst op een alternatieve manier, als een soort schilderij, met hele dikke, trage, oude olieverf. De laatste jaren is Lies meer actief als schrijver over kunst. Het actieve beoefenen van de kunsten is hiermee op een laag pitje komen te staan. In 1988 publiceerde Lies, samen met Henk van den Berg het boekje Papekulen. Voor het Voerman Museum schreef zij artikelen over Jan Voerman en Jo Koster en werkte mee aan de door Peter Schoof gemaakte documentaire De IJsselschilder over Voerman senior. In Nunspeet was Lies medeauteur van de publicaties van het Noord-Veluws Museum: Kunstenaressen op de noordelijke Veluwe en Nunspeet, schildersdorp. In 2019 maakte ze samen met Peter Schoof een documentaire over beeldend kunstenaar Gaby Bovelander: Ik woon in mijn atelier. Eind 2021 verscheen van haar hand de monografie: Gaby Bovelander - Wie licht blijft, zien loopt nooit in duisternis en in 2022 schreef zij de teksten voor de publicatie van Gijs Dragt ‘De Noord-Veluwe, fotografische geschilderd’. Voor kunstenaar, docent en keramist Ria Pastoor is het werk dat ze laat zien bij deze expositie voor haar een rakend thema: de vele oorlogen en mensen op de vlucht. Op de vlucht voor honger, geweld of ongelijkheid. Je zult maar geboren zijn in een land uit verjaagd wordt. Haar werk toont ook haar eigen weg. Zoekend na verlies van dierbaren naar een nieuw pad om weer verder te gaan. Essentieel is in gesprek blijven, in verbinding blijven met de ander. Voor Ria is communicatie essentieel. Op wereldniveau en dichtbij. Met het mooie materiaal klei probeert zij deze thema's uit te werken. Maar ook het thema natuur speelt een rol in haar werk door een recente reis naar Ierland en de ruige natuur die zij daar zag. Voor keramist en glaskunstenaar Jan Warnaar is klei altijd een materiaal geweest waar hij zich veelzijdig in uit kon drukken. De natuur was zijn grootste inspiratie bron. Zowel het glazuur als de terra sigilata, van zijn latere werk, waren aards van uitstraling. Rond het jaar 2000 kwam de grote ommezwaai: het glas…. Met dit materiaal nam hij definitief afscheid van de aardse klei en kwam kleur in zijn leven. Ook nu is de natuur vaak zijn uitgangspunt, in sprekende kleuren. Het reizen in Zweden en Indonesië hebben daar ook invloed op gehad. In de KEK-periode schilderde Myro Slawa hoofdzakelijk op zijde. In 1985, een jaar na de oprichting van het KEK, verhuisde zij naar Deventer en begon daar een Zijde Atelier. Myro pakte daar ook het tekenen en schilderen weer op, voornamelijk met acryl. Zij probeert met haar werk de chaos in haar hoofd en om haar heen te ordenen en een plek te geven. Momenteel schildert zij veel met ecoline, goudverf, viltstiften en krijt en met acryl en is niet meer bezig met textiel. Wel heeft het schrijven nu een grote plaats in haar leven ingenomen. Zij heeft aan verschillende publicaties meegewerkt en haar eerste boek uitgegeven dat tijdens de expositie ook te zien is. De 5de exposerende kunstenaar is Boukje Landsman, sinds 1975 werkzaam als keramist en docent beeldend vormen, boetseren en keramiek, zowel op scholen (BO en VO) als binnen het vrijetijdsonderwijs aan instellingen voor Kunsteducatie (Apeldoorn, Epe). Mede oprichter en lid van het Kollektief Eper Kunstenaars van 1984-1998 en in haar vrije tijd bezig met eigen werk. Van april 2002-september 2020 gaf ze in hun kleine vakantiebedrijf in Frankrijk kunstcursussen in keramiek, boetseren en beeldhouwen. Eind 2020 terugverhuisd naar Nederland en in april 2021 neergestreken in Joure Friesland. Thuis, bij het huis, heeft ze een klein atelier ingericht en een nieuwe oven aangeschaft. Vanuit de grond van haar hart zegt Boukje “‘Na 25 jaar weg uit de regio en KEK is het een plezier om met de andere KEKkers van het eerste uur mijn werk van de afgelopen tijd te mogen laten zien: een monumentje, doosjes en dekselschalen om dierbare herinneringen (in) te bewaren’’. Opmerkingen zijn gesloten.
|
