Als onderdeel van ‘3 x dans in GIGANT’ vertoont GIGANT op 1 maart éénmalig de documentaire Daymohk, over Tsjetsjeense sterdanser en choreograaf Ramzan Achmadov. Kaarten voor de documentaire zijn te koop op www.gigant.nl en aan de balie van GIGANT.

In de documentaire ‘Daymohk - Het land van de voorouders’ vertelt regisseur Masha Novikova (Drie Kameraden en Zoete rook van het vaderland) het verhaal van de Tsjetsjeense sterdanser en choreograaf Ramzan Achmadov en zijn dansgroep Daymohk. Ramzan en de groep hebben onderdak gekregen bij de huidige president van Tsjetsjenië, Kadyrov.

Rob Chevallier (1957) groeide op in Oss, Zevenaar en Nieuwerkerk a/d IJssel. In 1982 verhuisde hij naar Arnhem. Zijn wens om een creatieve opleiding te volgen kwam pas uit in 1992. In dat jaar startte hij de avondopleiding Grafische Vormgeving aan de kunstacademie in Arnhem. Vanaf 1992 combineerde Rob zijn werk bij Rijkswaterstaat in Arnhem met fotografie. De eerste exposities van zijn foto’s volgden pas vanaf 2008.

De foto’s van industriële objecten en landschappen ontstonden vooral in de Duits-Nederlandse grensregio en het Ruhr-gebied. Ze zijn grafisch opgebouwd en geprint in . landscape formaat. De symmetrische compositie bestaat vaak uit horizontale lijnen met gevoel voor detail. De soms schilderachtige thema’s geven een gevoel van rust en ruimte. Vervreemding van de werkelijkheid is de basis.

Kunst gemaakt door vrouwen onderscheidt zich vaak door een menselijke maat in gedachtegoed; de werken zijn nogal eens gerelateerd aan aspecten van het leven waartoe we ons gemakkelijker kunnen verhouden. In navolging op twee succesvolle tentoonstellingen, The Future is Female bij PARTS Project in Den Haag (2018) en Boys don’t Cry bij Concordia in Enschede  (2019), wordt in CODA Museum in Apeldoorn  van 8 maart tot en met 28  juni The Future is Female - Love Letters gepresenteerd.  In deze tentoonstelling gaat de aandacht vooral uit naar werken van en op papier. CODA

Een experiment waarbij Astrid en Lia samenwerken in een kunstwerk, waarbij zij niet gericht zijn op het eindresultaat, maar ingaan op wat ontstaat.

Zij zijn gestart met een aantal witte doeken waar delen van foto’s, structuren met verfvreemde materialen aangebracht zijn en zwarte, witte acrylverf strepen, vegen en toetsen zijn toegevoegd. Afzonderlijk heeft ieder op elk doek iets toegevoegd, weggehaald, toegevoegd, weggehaald een steeds terugkerende beweging.

Tijdens het werken hebben Astrid en Lia details gefotografeerd waarmee ze digitaal zijn gaan experimenteren met de repeterende beweging van toevoegen en weghalen. In deze fase in het proces zijn zij over de grens van de eigen beeldtaal heen gestapt en verrast door de serie DUO Art-photos!