Rob Chevallier (1957) groeide op in Oss, Zevenaar en Nieuwerkerk a/d IJssel. In 1982 verhuisde hij naar Arnhem. Zijn wens om een creatieve opleiding te volgen kwam pas uit in 1992. In dat jaar startte hij de avondopleiding Grafische Vormgeving aan de kunstacademie in Arnhem. Vanaf 1992 combineerde Rob zijn werk bij Rijkswaterstaat in Arnhem met fotografie. De eerste exposities van zijn foto’s volgden pas vanaf 2008.

De foto’s van industriële objecten en landschappen ontstonden vooral in de Duits-Nederlandse grensregio en het Ruhr-gebied. Ze zijn grafisch opgebouwd en geprint in . landscape formaat. De symmetrische compositie bestaat vaak uit horizontale lijnen met gevoel voor detail. De soms schilderachtige thema’s geven een gevoel van rust en ruimte. Vervreemding van de werkelijkheid is de basis.

Expositie van Klaarke van der Kolk is te zien van 23 januari t/m 28 februari (tot 12.00 uur) 2020.

'Dierenportretten in pastelkrijt'
Begin jaren ’90 van de vorige eeuw ben ik gaan tekenen en schilderen en dan met name aquarelleren.
Geïnspireerd door de pastelschilderijen van honden en katten van Annelies Dröge, ben ik begonnen met het tekenen van dieren met pastelkrijt. In 1995 heb ik bij Annelies een klein jaar tekenlessen gevolgd om de fijne kneepjes van het vak te leren.
Na eerst mijn eigen honden te hebben geportretteerd volgden daarna de dieren van familie en vrienden en eind 1995 kreeg ik mijn eerste, officiële opdracht. Vele opdrachten zouden daarna volgen en in 2020 kan ik mijn 25-jarig jubileum als dierenportrettist vieren!

lees verder op de site van De Ring Epe

Art-Xpressief bestaat uit een groep kunstenaars die elkaar via internet hebben leren kennen, Karla Kassenaar, Teun Renes, Ali Kleinhuis, Trudy Dales, Mieke Veerkamp, Claudia Eikendal, Hanneke Bots en Ineke van Haarlem.

Zij stellen zich ten doel hun kunst dichter bij het publiek te brengen en doen dit o.a. door gezamenlijke exposities te houden, ofwel een aantal kunstenaars uit de groep presenteren hun werk soms in een expositie. Bovendien is hun  werk regelmatig te zien in SOLO exposities of in combinatie met werk van andere kunstenaars.

Dit keer zijn ze gast in de Ring in Epe. De werken gemaakt door 8 verschillende kunstenaars, zullen een zeer interessant beeld opleveren en zeker een bezoek waard zijn aan de tentoonstelling.

Expositie van Helma van Kleinwee en Wim Zwijsen is te zien van 15 augustus t/m 27 september (tot 12.00 uur)2019.

De textielobjecten van Helma van Kleinwee, textielkunstenaar, overlappen de grenzen van haar vorm- en kleurgevoel. ‘Helma-textiel’ herken je daardoor meteen. Een deel van de gehaakte of gebreide beelden is bonter dan bont en speels van vormgeving. De vrolijke tinten sluiten naadloos aan bij haar gevoelens. Dit heeft te maken met de spontane werkwijze waar Helma zich aan overgeeft. De kleurrijke mensfiguren, groeien al werkende uit haar handen. Samen met de humoristische details ontstaan zo de geestige beelden die de kijker op zijn minst een glimlach ontlokken.

Expositie van Max Ammer met maskers en andere rekwisieten is te zien van 3 juli t/m 9 augustus (tot 12.00 uur) 2019.

'OTOBO'

Max Ammer vertelde:
Deze verzameling etnografica bestaat voor een groot deel uit voorwerpen die ik in de periode 1970/75 in de Niger delta in Nigeria direct van de bevolking heb verkregen en die mij door reizende handelaren werden aangeboden. Ook hiervoor verbleef ik al langer in dit gebied, maar mijn belangstelling begon pas, nadat ik tijdens een verlof in Nederland  bij een kennis verschillende etnografische voorwerpen zag die smaakvol in het interieur waren opgenomen. Hij vertelde mij toen dat in het gebied waar ik verbleef  nog hele goede stukken te verkrijgen waren en vroeg of ik voor hem wilde verzamelen. Ik kocht toen van een handelaar een paar leuke gekleurde en gebruikte maskertjes, maar die zijn nooit bij mijn kennis terecht gekomen, want inmiddels was ik zelf door het verzamelvirus aangestoken. Ik moet bekennen dat het me toen vooral om het verzamelen ging en niet zozeer om de betekenis of de achtergrond van de voorwerpen en dat vind ik achteraf wel jammer.